Uitspraak over de compensatie van de transitievergoeding bij slapende dienstverbanden

Op 1 juni 2022 heeft de Centrale Raad van Beroep een belangrijke uitspraak gedaan over de compensatie van de transitievergoeding bij slapende dienstverbanden. Deze uitspraak maakt een einde aan de onduidelijkheid over de toepassing van de compensatieregeling. Wij praten u graag bij.

Slapend dienstverband

Al eerder stonden wij stil bij het begrip ‘slapend dienstverband’. Hiervan is sprake wanneer een werkgever na twee jaar ziekte een werknemer in dienst houdt, terwijl er geen loon meer wordt betaald en geen arbeid wordt verricht. Op die manier hoefde een werkgever geen transitievergoeding te betalen. In 2019 heeft de Hoge Raad in de zogenoemde Xella-uitspraak een streep gezet door slapende dienstverbanden door te oordelen dat een werkgever aan een verzochte beëindiging moet meewerken, tenzij hij een gerechtvaardigd belang heeft bij het in stand houden van de arbeidsovereenkomst. Bekijk hier ons eerdere bericht hierover.

Compensatie

Omdat slapende dienstverbanden als een probleem werden gezien, is per 1 april 2020 met terugwerkende kracht tot 1 juli 2015 een compensatieregeling ingevoerd. De compensatieregeling houdt in dat een werkgever compensatie kan krijgen voor de transitievergoeding die aan een werknemer betaald moet worden bij beëindiging van de arbeidsovereenkomst na twee jaar ziekte. Meer informatie over de regeling is hier te vinden.

Onduidelijkheid over toepassing regeling

De gedachte achter de Xella-uitspraak is dat werkgevers aanspraak kunnen maken op compensatie van de verschuldigde transitievergoeding. Beëindiging van het dienstverband zou daarmee geen financieel nadeel met zich brengen. Of dit ook gold voor gevallen waarbij de wachttijd (twee jaar ziekte) eindigde vóór 1 juli 2015, was echter onduidelijk. Dit hangt samen met het feit dat vóór 1 juli 2015 de transitievergoeding nog niet bestond (waardoor ook geen recht zou bestaan op compensatie van een eventueel betaalde beëindigingsvergoeding).

Veel rechters hebben in de afgelopen jaren dan ook geoordeeld dat een werkgever niet verplicht is om een slapend dienstverband te beëindigen en dus om een transitievergoeding te betalen wanneer de wachttijd vóór 1 juli 2015 is geëindigd. In dergelijke gevallen gaf het UWV namelijk geen compensatie voor de verschuldigde transitievergoeding. Door deze beperkte uitleg van de compensatieregeling konden werkgevers dus alleen compensatie krijgen in gevallen waarin de wachttijd ná 1 juli 2015 eindigde en lieten zij dus alsnog de arbeidsovereenkomsten waar de wachttijd eindigde vóór juli 2015 in stand.

Uitspraak

Aan voornoemde beperkte uitleg is inmiddels een einde gekomen, en wel met de volgende uitspraak. In de zaak die voorlag bij de Centrale Raad van Beroep gaat het over de vraag of aanspraak bestaat op compensatie van de transitievergoeding als de twee jaren van ziekte zijn verstreken vóór 1 juli 2015 en het dienstverband is geëindigd op of na 1 juli 2015. Het UWV is van mening dat de werkgever geen recht heeft op compensatie, omdat vóór 1 juli 2015 geen transitievergoeding hoefde te worden betaald bij beëindiging van de arbeidsovereenkomst. De transitievergoeding is (zoals gezegd) pas ingevoerd op 1 juli 2015, voor die tijd gold de kantonrechtersformule.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat het UWV uitgaat van een onjuiste wetsuitleg. De voorwaarde dat de compensatie niet hoger kan zijn dan de transitievergoeding die verschuldigd was op de dag nadat de werknemer twee jaar ziek was, is slechts een maximering van de hoogte van de compensatie en moet dus niet gezien worden als extra voorwaarde voor het recht op compensatie. Dit sluit ook aan bij het doel van de compensatieregeling, namelijk werkgevers stimuleren slapende dienstverbanden te beëindigen.

Conclusie

Werkgevers kunnen ook compensatie krijgen voor de betaalde transitievergoeding als de wachttijd is verstreken vóór 1 juli 2015, maar de arbeidsovereenkomst is geëindigd op of ná 1 juli 2015. Werkgevers moeten erop letten de compensatie tijdig aan te vragen (binnen zes maanden na betaling van de transitievergoeding). Mocht u als werkgever geconfronteerd worden met een afwijzing van de aanvraag, let u er dan op om tijdig (binnen zes weken na de beslissing) bezwaar in te stellen. Meer weten over ontslag en ziekte? Neem dan contact op met een van onze arbeidsrecht specialisten.

Geschreven door een van onze student-stagiaires: Chloë van Zwieten.