Betalingstermijn mogelijk van 60 naar 30 dagen: aandachtspunten voor (levensmiddelen)bedrijven

Dit voorstel is een onderdeel van de strategie voor een duurzaam en digitaal Europa van de Europese Commissie. Deze is er onder meer op gericht om het concurrentievermogen van en het ondernemingsklimaat voor Europese kleine en middelgrote ondernemingen (kmo’s) te bevorderen. Met de toekomstige inwerkingtreding van de verordening zal de huidige Richtlijn 2011/7/EU betreffende bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties worden ingetrokken en vervangen door de nieuwe verordening. Een verordening is – anders dan een richtlijn – rechtstreeks toepasbaar in de EU lidstaten.

Volgens de Europese Commissie verstoren betalingsachterstanden het concurrentievermogen en de productiviteit zozeer dat de kans op faillissementen daardoor onnodig hoog is. Met name kmo’s worden zwaar getroffen omdat zij doorgaans afhankelijk zijn van deze geldstromen. Als hoofdoorzaak wijst de Commissie op de onevenwichtigheid in de onderhandelingsmacht tussen een kleine(re) leverancier en een grote(re) klant.

Van 60 naar 30 dagen betalingstermijn

Het nieuwe voorstel voor de verordening stroomlijnt dus de huidige bepalingen en voert één maximale betalingstermijn van 30 dagen in voor alle handelstransacties binnen de Europese markt, inclusief transacties tussen overheden en bedrijven. Er is geen mogelijkheid meer om een langere termijn overeen te komen.

Met de inwerkingtreding van de nieuwe verordening geldt deze strikte 30 dagen betalingstermijn ook voor niet-bederfelijke landbouwproducten en levensmiddelen waarvoor momenteel nog een 60 dagen betalingstermijn is toegestaan. Het is dus van belang dat levensmiddelenbedrijven rekening houden met deze mogelijke wijziging in de maximale betalingstermijn en tijdig maatregelen nemen (contractueel en/of financieel).

Aandachtspunten voor commerciële bedrijven

In de nieuwe verordening wordt voor het eerst een limiet voorgesteld voor verificatieprocedures om goederen en diensten te controleren. Deze zijn alleen toegestaan als ze nodig zijn vanwege de speciale aard van de transactie en mogen niet langer duren dan 30 dagen. In dat geval dient het contract de bijzonderheden van de procedure van aanvaarding of controle (ofwel ‘verificatie’) te beschrijven, inclusief de duur ervan. Indien de overeenkomst tussen partijen daadwerkelijk voorziet in een dergelijke procedure, dan geldt op grond van het voorstel dat de maximumduur van die procedure niet meer mag bedragen dan 30 kalenderdagen vanaf de datum van ontvangst van de goederen of diensten door de schuldenaar. Dit geldt ook wanneer deze goederen of diensten zijn geleverd voordat de factuur is uitgereikt. De koper van de goederen moet bovendien deze procedure voor aanvaarding of controle onmiddellijk na ontvangst van de goederen starten. De betalingstermijn mag niet meer bedragen dan 30 kalenderdagen nadat deze procedure heeft plaatsgevonden

Een laatste punt van aandacht is de hoge rente (Euribor) + 8% in geval van betalingsachterstand. In het voorstel staat dat de betaling van rente automatisch en verplicht wordt totdat de schuld is betaald. In tegenstelling tot de huidige richtlijn kan de schuldeiser volgens het nieuwe voorstel dan ook geen afstand doen van zijn recht om rente voor betalingsachterstand te eisen. Ook een contractuele bepaling hiertoe tussen partijen (welke afwijkt van deze nieuwe regel) is niet geldig.

De reikwijdte van de nieuwe verordening

Tussen partijen blijft een minimale contractsvrijheid behouden. Partijen kunnen over de betalingstermijn onderhandelen zolang deze niet langer is dan 30 dagen. Het voorstel biedt echter geen uitsluitsel over de vraag naar de toepasselijkheid van de wettelijke voorschriften van de nieuwe verordening op internationale transacties. Dus wanneer bijvoorbeeld een in de EU gevestigd bedrijf goederen koopt van een niet in de EU gevestigd bedrijf. Of bijvoorbeeld wanneer twee in de EU gevestigde partijen het recht van een niet-EU land van toepassing verklaren op het contract. Is de nieuwe verordening straks dan ook van toepassing op het handelscontract tussen deze partijen, wanneer partijen in het contract hebben gekozen voor het recht van een niet-EU land?

Door de doelstellingen van de nieuwe verordening zouden de wettelijke voorschriften van de verordening ook van toepassing kunnen zijn op het contract tussen deze partijen. Maar het is nog afwachten op de uiteindelijke tekst van de nieuwe verordening (of bijvoorbeeld een guidance document van de Europese Commissie) om hierover duidelijkheid te verkrijgen.

Conclusie

Het voorstel voor een verordening betreffende betalingsachterstand bij handelstransacties van de Europese Commissie zal dus een aantal wijzigingen meebrengen voor commerciële bedrijven. Deze wijzigingen gaan met name over de maximale betalingstermijn van 30 dagen, de automatisch verschuldigde rente in geval van een betalingsachterstand en de regels en termijnen die gelden voor verificatieprocedures. Het is aan te raden om als levensmiddelenbedrijf deze ontwikkelingen goed in de gaten te houden en tijdig maatregelen te nemen bij inwerkingtreding van de nieuwe verordening. Bijvoorbeeld door aanpassingen door te voeren in de huidige contracten met leveranciers of klanten.

Over Ploum’s team Internationale Handel, Douane en Voedsel- en warenpraktijk

De specialisten van ons team Internationale Handel, Douane en Voedsel- en warenpraktijk kunnen u snel en effectief van dienst zijn. Indien u vragen heeft over dit onderwerp of over andere kwesties rondom Internationale Handel, Douane of Voedselveiligheid- en wetgeving, kunt u contact opnemen met één van onze teamleden of neem rechtstreeks contact op met Ferah Taptik,  Marijn van Tuijl of Jikke Biermasz.