Benelux-merkenwetgeving in lijn gebracht met Unierecht

Eindelijk is het dan zover. Vandaag, 1 maart, zijn er wederom wijzigingen doorgevoerd in het Benelux-merkenrecht. Op grond van de zogenoemde Trademark Package diende het Benelux-merkenrecht op een aantal punten gewijzigd worden. Dat diende eigenlijk uiterlijk 15 januari 2019 te gebeuren. De Benelux-wetgever koos ervoor om de wijzigingen in twee fasen door te voeren: de eerste wijzigingen zijn op 1 juni 2018 doorgevoerd (Willem Leppink schreef daar eerder over, zie hier), en vandaag (anderhalve maand te laat) dus de tweede set aan wijzigingen. Ik bespreek de belangrijkste wijzigingen hieronder puntsgewijs.

• Het is niet langer vereist dat een teken bij registratie grafisch weergegeven dient te worden. Vanaf vandaag kunnen ook in de Benelux alle tekens die in staat zijn om producten van andere ondernemingen te onderscheiden worden geregistreerd. Een voorbeeld van een ‘niet-grafisch’ teken is een geluidsfragment in een mp3-bestand.
• Waar tot vandaag enkel de ‘vorm van de waar’ onder de absolute uitsluitingsgronden vielen, is dat nu uitgebreid naar ook andere kenmerken van de waar
• Er is een onderscheid gemaakt tussen enerzijds certificeringsmerken en anderzijds collectieve merken. Tot vandaag kende het Benelux-merkenrecht enkel collectieve merken, dat is nu dus anders. Opmerkelijk is dat de collectieve merken zoals wij die kenden vanaf vandaag waarschijnlijk onder de definitie van certificeringsmerken vallen. Voor die collectieve merken die eigenlijk certificeringsmerken zijn, gaat er een overgangsregeling gelden.
• De positie van de merkhouder wordt verduidelijkt en versterkt. Indien een merk door een derde als (deel van een) handelsnaam wordt gebruikt, levert dat een inbreuk op het merk op.
• Bovendien kan de merkhouder ook optreden tegen namaak goederen die zich in de Benelux in transit bevinden.
• Als laatste zijn enkele vermogensrechtelijke aspecten Op een merk (of model) is vanaf nu het vermogensrecht van toepassing van het Benelux-land waar de merkhouder op de datum van de aanvraag is gevestigd.

Met deze wijzigingen is het Benelux-merk in lijn gebracht met EU-wetgeving. Een punt waarop het Benelux-merkenrecht blijft afwijken ten opzichte van de omringende landen en ten opzichte van het Uniemerk, is de zogenoemde ‘sub d-inbreukgrond’. Met een Benelux-merk kan men ook optreden tegen gebruik van een merk dat niet dient ter onderscheiding van waren en diensten. Daarmee blijft het Benelux-merk uniek en blijven er voordelen kleven aan een Benelux-merk. Het Ploum IP-team kan u helpen met deze fijnzinnige verschillen en helpt u graag verder.