Alcoholverslaving is geen vrijbrief voor het niet meewerken aan de re-integratie

De uitspraak: feiten en omstandigheden

Op 1 februari 2015 treedt de werknemer in dienst als magazijnmedewerker. Vanaf begin 2020 meldt de werknemer zich herhaaldelijk ziek vanwege zijn alcoholverslaving. De werknemer wordt in juni van 2022 zelfs opgenomen in een ontwenningskliniek. Na deze opname start de werknemer halverwege augustus 2022 weer met zijn re-integratie. De werknemer valt eind september opnieuw volledig uit, waarna hij vanaf maart 2023 weer vier uur per dag re-integreert. Op 23 maart 2023 staat een afspraak gepland om de eerstejaarsevaluatie te bespreken. De werknemer verschijnt niet op deze afspraak. Daarnaast geeft de werknemer geen gehoor aan een telefonische oproep van de werkgever om toch op het werk te verschijnen.

Op 23 maart 2023 verzoekt de werkgever aan de werknemer om zich in de ochtend bij zijn leidinggevende te melden. Wederom verschijnt de werknemer niet. De werkgever bericht de werknemer dat hij op 29 maart 2023 op werk wordt verwacht en dat als hij hier geen gevolg aan geeft, de loondoorbetaling wordt gestopt. Desondanks verschijnt de werknemer niet. Voor de werkgever is de maat vol. Op 1 april 2023 wordt het loon van de werknemer stopgezet. De werknemer is op 5 april 2023 ook niet bereikbaar voor een geplande telefonische afspraak met de bedrijfsarts. Begin juni verschijnt de werknemer wederom niet bij een afspraak met de werkgever om de eerstejaarsevaluatie te bespreken. Uiteindelijk oordeelt het UWV in een deskundigenoordeel van begin juli 2023 dat de werknemer onvoldoende meewerkt aan zijn re-integratie. Vanwege deze feiten en omstandigheden verzoekt de werkgever de ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens verwijtbaar handelen of nalaten.

Oordeel kantonrechter: verslaafde werknemer handelt hier verwijtbaar

De kantonrechter beoordeelt allereerst of het handelen of nalaten van de werknemer dusdanig verwijtbaar is, dat sprake is van een voldragen ‘e-grond’. Daartoe wordt het volgende overwogen. De werknemer heeft ondanks herhaaldelijke oproepen geen passend werk verricht; zijn alcoholverslaving legitimeert dit niet. De kantonrechter vervolgt dat de werkgever sinds 17 augustus 2022 juist werk heeft aangeboden waarbij rekening werd gehouden met de alcoholverslaving van de werknemer. De bedrijfsarts vond dit werk passend. Daarnaast rekent de kantonrechter het de werknemer zwaar aan dat hij niet alleen passende arbeid heeft geweigerd, maar ook heeft geweigerd mee te werken aan de eerstejaarsevaluatie en onbereikbaar was voor zowel de werkgever als de arbodienst. De kantonrechter concludeert dat de werkgever de werknemer herhaaldelijk schriftelijk heeft gemaand tot nakoming van zijn re-integratieverplichtingen en de loondoorbetaling heeft gestaakt. Daarnaast heeft de werkgever een deskundigenoordeel overgelegd, waaruit blijkt dat de re-integratie-inspanningen van de werknemer onvoldoende zijn. Gelet hierop stelt de kantonrechter dat is voldaan aan artikel 7:671b lid 5 BW, waardoor ondanks de ziekte van de werknemer (alcoholverslaving) toch sprake is van een voldragen ontslaggrond.

Vervolgens oordeelt de kantonrechter dat het opzegverbod tijdens ziekte (art. 7:670 lid 1 BW) de ontbinding van de arbeidsovereenkomst niet in de weg staat. Het opzegverbod is immers niet van toepassing wanneer de werknemer (1) zonder deugdelijke grond de re-integratieverplichtingen weigert na te komen, (2) de werkgever de werknemer vervolgens schriftelijk heeft gemaand tot nakoming van deze verplichting, (3) de werkgever beschikt over een deskundigenoordeel van het UWV en (4) de werkgever ten slotte de loondoorbetaling heeft gestaakt. De kantonrechter ontbindt de arbeidsovereenkomst per 1 oktober 2023. De partijen zijn tijdens de zitting overeengekomen dat de werknemer wel aanspraak maakt op de transitievergoeding en 70% van het loon over de maanden augustus en september van het jaar 2023.

Ontslag van een verslaafde werknemer: lastig, maar mogelijk

Het beëindigen van de arbeidsovereenkomst met een verslaafde werknemer blijft lastig. Een verslaafde werknemer wordt immers beschermd door het opzegverbod tijdens ziekte. Desondanks vormt een verslaving geen excuus voor het niet meewerken aan de re-integratie. Wanneer u te maken krijgt met een verslaafde werknemer die zich onvoldoende houdt aan zijn re-integratieverplichtingen, is het verstandig de hiervoor genoemde stappen zorgvuldig te doorlopen. Het zorgvuldig doorlopen van deze stappen biedt geen garantie, maar vergroot wel de kans dat een ontbindingsverzoek wordt ingewilligd.

Heeft u naar aanleiding van dit artikel vragen? Neem dan contact op met ons Team Arbeidsrecht. Wij denken graag met u mee.