Distressed M&A

Kenmerken van typische distressed M&A transacties

• Er zijn verschillende stakeholders: niet alleen koper, verkoper en target, maar ook vreemd vermogensverstrekkers die de regie (kunnen) overnemen, en andere crediteuren;
• Er is weinig tot zeer weinig tijd beschikbaar om de koper te selecteren en de transactie rond te krijgen;
• Er is weinig tot zeer weinig tijd beschikbaar voor overleg met de ondernemingsraad en de vakbonden;
• Rol bestuur en raad van commissarissen verandert. De raad van commissarissen wordt actiever m.n. in stakeholder management;
• Bij grotere vennootschappen stuit men op bescherming door het structuurregime en bestaat behoefte aan advies over omgang met Raad van Commissarissen en bestuur;
• De target heeft vaak geen of onvoldoende geld in kas om zijn crediteuren en werknemers te betalen;
• De aandeelhouder/moedermaatschappij heeft evenmin de middelen of bereidheid om nieuw kapitaal in de target te stoppen;
• Er is reëel gevaar voor weglopen personeel, klanten en leveranciers;
• Koper heeft middelen beschikbaar en de bereidheid om te investeren;
• Koper krijgt geen of zeer weinig garanties;
• Koper wil snel due diligence om overzichten inzicht te krijgen;
• Koper wil investeringsbescherming en stelt eis van ‘rust’, sanering schulden en fiscaliteit vóór closing;
• Gedacht dient te worden aan bescherming tegen actio pauliana. De schuldeisers of de curator moeten de transactie later niet kunnen vernietigen;
• Mogelijk speelt de transactie binnen het raamwerk van de sinds kort ingevoerde Wet Homologatie Onderhands Akkoord (ofwel de WHOA). Deze wet kan de target krachtige middelen geven om een herstructurering af te dwingen tegenover non-coöperatieve crediteuren of zelfs aandeelhouders.