Distressed M&A

Kenmerken van typische distressed M&A transacties

• Er zijn verschillende stakeholders: niet alleen koper, verkoper en target, maar ook vreemd vermogensverstrekkers die de regie (kunnen) overnemen, en andere crediteuren;
• Er is weinig tot zeer weinig tijd beschikbaar om de koper te selecteren en de transactie rond te krijgen;
• Er is weinig tot zeer weinig tijd beschikbaar voor overleg met de ondernemingsraad en de vakbonden;
• Rol bestuur en raad van commissarissen verandert. De raad van commissarissen wordt actiever m.n. in stakeholder management;
• Bij grotere vennootschappen stuit men op bescherming door het structuurregime en bestaat behoefte aan advies over omgang met Raad van Commissarissen en bestuur;
• De target heeft vaak geen of onvoldoende geld in kas om zijn crediteuren en werknemers te betalen;
• De aandeelhouder/moedermaatschappij heeft evenmin de middelen of bereidheid om nieuw kapitaal in de target te stoppen;
• Er is reëel gevaar voor weglopen personeel, klanten en leveranciers;
• Koper heeft middelen beschikbaar en de bereidheid om te investeren;
• Koper krijgt geen of zeer weinig garanties;
• Koper wil snel due diligence om overzichten inzicht te krijgen;
• Koper wil investeringsbescherming en stelt eis van ‘rust’, sanering schulden en fiscaliteit vóór closing;
• Gedacht dient te worden aan bescherming tegen actio pauliana. De schuldeisers of de curator moeten de transactie later niet kunnen vernietigen;
• Binnenkort als de Wet Homologatie Onderhands Akkoord ofwel de WHOA wordt ingevoerd, zal ook deze ontwikkeling naar verwachting een grote rol spelen bij het distressed M&A proces, en de target krachtige middelen geven om een herstructurering af te dwingen tegenover non-coöperatieve crediteuren.